ในขณะที่ภาพยนตร์สารคดีหลายเรื่องได้เจาะลึกเข้าไปในเวทีสมมติเพื่อค้นหาการเล่าเรื่อง คนอื่น ๆ ได้ก้าวเข้าสู่ “โลกแห่งความเป็นจริง” มากขึ้นด้วยเรื่องราวต่างๆ

(แม้ว่าจะผ่านเลนส์การสร้างภาพยนตร์) ของการวาดภาพ / ตรวจสอบชีวิตและเหตุการณ์ของโลกและ ว่าบางครั้งความจริง (ความจริงที่แท้จริง) ปรากฏซึ่งถูกมองข้ามและ / หรือถูกระงับเนื่องจากความหมายที่อยู่รอบตัวมัน จัดการกับบริษัทใหญ่ เปิดเผยความจริงที่ซ่อนอยู่ หรือเปิดเผยการเปิดเผยที่ไม่ได้พูด

เรื่องเล่าเหล่านี้เป็นจริงภายในการเล่าเรื่องที่น่าทึ่งของพวกเขา ซึ่งได้รับความช่วยเหลือจากกรอบการทำงาน “อิงจากเรื่องจริง”; เพิ่มความน่าเชื่อถือและความชัดเจนในเรื่อง แน่นอน ฮอลลีวูด (ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา) ได้รับความสนใจในการเล่าเรื่องเหล่านี้ ผลิตภาพยนตร์เช่น Zero Dark Thirty , Spotlight , The Report , Vice , Concussion , Dark Watersและอีกมากมาย ตอนนี้ Topic Studios, STX Films และผู้กำกับ Kevin Macdonald ได้นำเสนอฟีเจอร์ล่าสุดเพื่อจัดการ (หรือค่อนข้าง “เปิดเผย”) ความจริงที่ยากของการกักขังอ่าวกวนตานาโมในช่วงกลางปี ​​2000 กับภาพยนตร์เรื่องThe Mauritanian ภาพยนตร์เรื่องนี้พบคุณงามความดีในความจริงหรือว่าห่างไกลจากสิ่งที่เกิดขึ้นจริง?

หลายเดือนหลังจากการโจมตีของผู้ก่อการร้าย 9/11 เกิดขึ้น Mohamedou Ould Salahi (Tahar Rahim) ถูกรวบรวมจากประเทศบ้านเกิดของเขาในมอริเตเนีย ไม่นานก็ถูกคุมขังที่ค่ายกักกันอ่าวกวนตานาโม ภายในห้องขังที่ไม่มีหน้าต่างและไม่มีหน้าต่าง Salahi ถูกเก็บไว้โดยไม่มีข้อกล่าวหาภายใต้ข้อสงสัยว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับอัลกออิดะห์และบุคคลอีกหลายคนที่เกี่ยวข้องกับการโจมตีของผู้ก่อการร้ายในสหรัฐฯ ในปี 2544 ในปี 2548 ข่าวคดีของเขาไปถึงทนายความของ ACLU แนนซี่ ฮอลแลนเดอร์ (โจดี้ ฟอสเตอร์) ผู้ซึ่งรู้สึกถึงบางสิ่งที่แตกต่างเกี่ยวกับคดีนี้และในประวัติศาสตร์ของซาลาฮี

โดยยอมรับการท้าทายที่จะปล่อยชายคนหนึ่งที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นนายหน้า 9/11 ของโอซามา บิน ลาเดน โดยมีผู้ช่วยเทรี ดันแคน (ไชลีน วูดลีย์) เข้าร่วมด้วย) แนนซี่เจาะลึกคดีนี้ เพียงเพื่อจะทราบว่าเจ้าหน้าที่ของรัฐไม่กระตือรือร้นที่จะให้ข้อมูลที่จำเป็นเกี่ยวกับการรักษาของซาลาฮีขณะอยู่ในค่าย

ยืมคำพูดของฉันจากการทบทวนภาพยนตร์ปี 2019 Dark Watersสำหรับย่อหน้าเริ่มต้น (และวรรคนี้) …. ในขณะที่ฉันชอบการเล่าเรื่องแนวภาพยนตร์ที่สวมบทบาทดี (ไม่ใช่ว่ามาจากแนวเพลงอะไร) แนวคิดเรื่อง “ชีวิตจริง” (ดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ที่มีเนื้อหายาว) ทำให้ฉันทึ่งอยู่เสมอ ตามปกติแล้วฉันมักจะสนใจโครงการดังกล่าว

ในขณะที่มีหลายประเภทของความพยายาม “อิงจากเรื่องจริง” (อีกครั้งจากรูปแบบที่แตกต่างกันของประเภทภาพยนตร์)

การเล่าเรื่องเกี่ยวกับการเปิดเผยความจริงและ / หรือการจัดตั้ง (เช่นรัฐบาลหรือองค์กรขนาดใหญ่) เป็น จุดสนใจเอกพจน์ ค้นหา “ความจริงที่ยาก” ที่ฝังอยู่ภายใต้การปกปิดและเรื่องทางกฎหมาย อาจเป็นเพราะความจริงเหล่านี้มักจะเป็นสิ่งที่ “ใหญ่”

และมีแอปพลิเคชั่นการเปิดเผยที่น่าตกใจที่หลายคนรู้ในตอนนี้ เผยให้เห็นการกระทำที่แท้จริง…ไม่ว่าจะดี ร้าย หรือเป็นข้อมูล ทั้งหมดนี้ถูกปิดบังด้วยการเล่าเรื่องที่น่าทึ่งด้วยภาพยนตร์เรื่องนี้ที่นำ “คุณภาพในโรงภาพยนตร์” ของเหตุการณ์ในโลกแห่งความเป็นจริง อีกครั้งที่ฉันพบว่าน่าสนใจ

สิ่งนี้ทำให้ฉันกลับมาพูดถึงเรื่องThe Mauritanianละครกฎหมายปี 2021 ที่พยายามค้นหาความจริงเบื้องหลัง Mohamedou Ould Salahi และเวลาของเขาที่สถานกักกันอ่าวกวนตานาโม พูดตามตรง ฉันไม่ได้ยินเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้มากนัก ไม่มี “ฉวัดเฉวียน” มากนักในช่วงปลายฤดูกาล 2020 และไม่ค่อยครอบคลุมเกี่ยวกับเรื่องนี้ในเว็บไซต์ / บล็อกภาพยนตร์ที่ฉันเข้าชมบ่อยสำหรับภาพยนตร์และภาพยนตร์ที่จะมาถึง / ข่าวอาหารอันโอชะ นั่นเป็นความจริงจนกระทั่งฉันได้เห็นการเสนอชื่อชิงรางวัลลูกโลกทองคำเมื่อสองสามเดือนก่อน

และฉันสามารถเห็นหนึ่งในภาพยนตร์ในรายการคือThe Mauritanianในประเภทนักแสดงและนักแสดงที่ดีที่สุด โดยส่วนตัวตามชื่อหนังอย่างเดียว…. ฉันนึกถึงบรรทัดจากไททานิค ในปี 1997เมื่อโรสตัวละครของเคท วินสเล็ตกล่าวว่า “ฉันไม่เห็นว่าเอะอะเป็นอย่างไร มันดูไม่ใหญ่กว่ามอริเตเนียเลย” และแคลของ Billy Zane ตอบว่า “คุณสามารถตำหนิในเรื่องบางอย่าง Rose ได้ แต่ไม่เกี่ยวกับ Titanic มันยาวกว่ามอริเตเนียมากกว่า 100 ฟุตและหรูหรากว่ามาก” ด้วยเหตุนั้น ข้าพเจ้าจึงคิดว่าชาวมอริเตเนีย(ดูจากชื่อคนเดียว) น่าจะเป็นละครย้อนยุคเกี่ยวกับเรือไททานิค เห็นได้ชัดว่าหลังจากดูหนัง ฉันค่อนข้างผิดเกี่ยวกับสมมติฐานนั้น…ฮ่าฮ่า! ฉันได้ดูตัวอย่างภาพยนตร์ของภาพยนตร์เรื่องนี้แล้ว และมันก็ดูน่าสนใจเล็กน้อย แต่ฉันมีความรู้สึกว่ามันคงจะยากที่จะได้เห็นเนืองจากโปรเจ็กต์ภาพยนตร์ที่มีการสับเปลี่ยน

ล่าช้าอย่างต่อเนื่องเนื่องจากการแพร่ระบาดของโควิด-19 หลังจากนั้น ฉันไม่ค่อยได้ยินเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้มากนักจนกระทั่งงานประกาศรางวัลลูกโลกทองคำ และนักแสดงสาว โจดี้ ฟอสเตอร์ ได้รับรางวัลนักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมในละครดราม่า ดังนั้นฉันจึงอยากรู้อยากเห็นภาพยนตร์มากขึ้น

และมันจึงเกิดขึ้นที่ภาพยนตร์เรื่องนี้กำลังเล่นอยู่ที่โรงภาพยนตร์แห่งหนึ่งในท้องถิ่นที่ฉันยังคงเปิดอยู่ หยุดงานวันถัดไป เลยตัดสินใจซื้อตั๋วไปดูให้ชาวมอริเตเนียดูว่าเรื่องราวของเรื่องนั้นดีหรือไม่และถ้าฟอสเตอร์นั้นดีในบทบาทที่จะคว้ารางวัลลูกโลกทองคำ มันเป็นและเธอ? ใช่และใช่ แม้จะมีข้อร้องเรียนเล็กน้อย แต่ชาวมอริเตเนียเป็นบทละครทางกฎหมายที่ทรงพลังและฉุนเฉียว ซึ่งนำเสนอในการสำรวจอ่าวกวนตานาโมในช่วงกลางยุค 2000 และมนุษยชาติพบว่าไม่ให้ความหวัง ขอบของภาพยนตร์ค่อนข้างหยาบเล็กน้อย

แต่ฟีเจอร์ส่วนใหญ่นั้นแข็งแกร่งอย่างสุดซึ้งและให้ความบันเทิงอย่างจับใจในการเล่าเรื่องทางกฎหมายในโรงภาพยนตร์

ตามบันทึก ฉันรู้ว่าชาวมอริเตเนียมีพื้นฐานมาจากไดอารี่ประจำปี 2558 ของ Mohamedou Ould Salahi เรื่อง “Guantanamo Diary” แต่ (น่าเสียดาย) ฉันไม่มีโอกาสได้อ่าน แม้ว่าหลังจากดูหนังแล้ว ฉันอาจจะต้องลองอ่านดูซักพัก อย่างไรก็ตาม บทวิจารณ์หนังเรื่องนี้จะเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันเห็นในภาพยนตร์สารคดีเท่านั้น และไม่มากนักเกี่ยวกับสิ่งที่เพิ่มเข้ามาและ/หรือการตัดคำแปลระหว่างหน้าหนึ่งไปยังอีกหน้าจอ

The Mauritanianกำกับการแสดงโดย Kevin Macdonald ซึ่งผลงานการกำกับก่อนหน้านี้ ได้แก่State of Play , The EagleและThe Last King of Scotland Macdonald ไม่ได้ทำประเภทสารคดีที่หลากหลายตั้งแต่สารคดี เรื่องระทึกขวัญการเมือง เรื่องย้อนยุค และอื่นๆ อีกสองสามประเภท ดังนั้น Macdonald จึงกระโดดเข้าสู่การโจมตีของละครทางกฎหมายกับThe Mauritanianและทำได้ดีในการช่วยโครงการนี้โดยเฉพาะ ในความเป็นจริง Macdonald รักษาเส้นทางที่มั่นคงตลอดทั้งภาพยนตร์

ผสมผสานเรื่องราวที่แยกจากกันสามเรื่องเป็นเรื่องเล่าที่เหนียวแน่นหนึ่งเรื่อง นี่อาจเป็นส่วนที่น่าสนใจกว่าในเทคนิคภาพยนตร์ของ Macdonald ด้วยคุณลักษณะนี้ เนรมิตหนังให้กลายเป็นเนื้อเรื่องที่ผสมผสานระหว่างตัวละครต่างๆ เป็นแนวคิดที่มีความทะเยอทะยานและเป็นสิ่งที่ให้ผลตอบแทนเป็นส่วนใหญ่ในภาพยนตร์ โดยชาวมอริเตเนียสร้างโครงเรื่องที่น่าดึงดูดและดึงดูดใจซึ่งมีความโดดเด่นในเรื่องนั้นรวมถึงความสามารถด้านการแสดงที่เกี่ยวข้อง (อ่านต่อด้านล่าง) สำหรับฉัน ฉันไม่ได้ติดตามข่าวเกี่ยวกับเหตุการณ์ในชีวิตจริงที่รายล้อม Mohamedou Ould Salahi มากนัก

ดังนั้นฉันจึงค่อนข้างสนใจและสนใจในภาพยนตร์เรื่องนี้มาก โดยที่แมคโดนัลด์จะค่อยๆ เปิดเผยเรื่องราวเบื้องหลังของเขาซึ่งนำไปสู่ช่วงเวลา “การเปิดเผยครั้งใหญ่” ของภาพยนตร์เรื่องนี้ในองก์ที่สาม สิ่งที่น่าสนใจไปกว่านั้นคือ Macdonald ไม่มีความมั่นใจในการแสดงเรื่องราวของ Salahi; เปิดเผยความจริงเบื้องหลังช่วงเวลาที่เขาอยู่ที่อ่าวกวนตานาโมและผลกระทบที่เกิดขึ้นภายใต้การบริหารของบุชและโอบามา ผลลัพธ์ที่ได้คือสิ่งที่พิสูจน์ให้เห็นว่าทั้งมีไหวพริบและความบันเทิงสำหรับความพยายามในโรงภาพยนตร์

---

อ่านบทความข่าวสารอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ที่ jagexss.com อัพเดตทุกสัปดาห์